Wegetatywno-naczyniowa dystonia
czyli nerwica wegetatywna (WND)

Neurocyrkulacyjna dystonia, wegetatywna neuroza (vegetoneurosis, vegetosis), termoneuroza, dystonia wegetatywno-naczyniowa - to nazwy tej samej choroby, która ma funkcjonalną naturę i dla której charakterystyczne są zaburzenia neuroendokrynnej regulacji układu sercowo-naczyniowego.

WND obejmuje zaburzenia układu krążenia i układu wegetatywnego, (*autonomiczny, wegetatywny) układ nerwowy - część układu nerwowego regulująca czynności życiowe niezależnie od woli (oddychanie, trawienie, krążenie krwi, przemiana materii, pocenie się, temperatura ciała, czynności gruczołów wydzielania wewnętrznego). Zaburzenia układu krążenia są spowodowane funkcjonalnymi zaburzeniami w układzie wegetatywnym.

W XIX wieku objawy WND nazywano chandrą, w XX wieku tę chorobę klasyfikowano jako chorobę nerwową (neurastenia). Objawy wydawały się niejasne, skargi na dolegliwości nieokreślone, niekonkretne. O chorobie mówiono, kiedy osoba traciła chęć do życia, radość życia, była ospała, ociężała, apatyczna lub na odwrót, wpadała bez przyczyny w stan niepokoju i nadmierne pobudzenie.

W pierwszej połowie XIX wieku subtelna apatia, arystokratyczna bladość, częste bóle głowy, niedomaganie bez oczywistych przyczyn były wyznacznikami kobiecości. Ale i mężczyzn dotykała ta "moda". Przypomnijcie sobie Ewgienija Oniegina - A.S.Puszkina.

Prości ludzie radzili sobie z tą chorobą jak umieli: leczyli się "od złego oka", od złych uroków zaklęciami i modlitwami.

W XIX wieku medycy starali się znaleźć związek między skłonnością do tej choroby a delikatną budową ciała. Uważano (i do dziś tak się uważa), że choroba jest dziedziczna.

Dzisiaj syndrom WND (nerwica wegetatywna) jest określony jako zaburzenie funkcji adaptacyjnej naczyń krwionośnych - niedoczynność, nadczynność lub nieodpowiednia budowa.

Charakterystycznym objawem WND jest bardzo szybka zmiana ukrwienia twarzy, potliwość, zaburzenia pulsu, skoki ciśnienia, bóle głowy, zaburzenia układu żołądkowo-jelitowego, mdłości, skłonność do stale podwyższonej temperatury ciała (do 37 st. C), słaba wytrzymałość na fizyczne i umysłowe obciążenie, zależność samopoczucia od pogody.

Syndrom WND może pojawić się na skutek długotrwałego psychicznego i emocjonalnego napięcia lub psychicznego wstrząsu, urazu wewnątrzczaszkowego i wielu innych przyczyn.

* Bóle w lewej części klatki piersiowej
* Bóle i zawroty głowy
* Astenia
* Zaburzenia snu lub bezsenność
* Słabość mięśni rąk i nóg
* Nieznaczne podwyższenie temperatury
* Arytmia
* Przyspieszenie lub opóźnienie rytmu pracy serca
* Skoki ciśnienia
* Silna zadyszka, uczucie "ściskającego gorsetu", płytkie oddychanie z ograniczeniem wdechu (bolesne westchnienia)
* Poliuria (obfite wydalanie moczu)
* Wegetatywne zmiany skórne (szybkie blednięcie lub zaczerwienienie skóry)
* Meteoropatia (zależność nastroju od pogody)
* Funkcjonalna dyskineza przewodu pokarmowego (uczucie ciężkości w żołądku i goryczy w ustach, brak apetytu, mdłości, odbijanie się, zgaga, wzdęcia, zaparcia).